Bir Kağıdın Can Buluşu Şiiri - Raziye Aktaş

ucu yırtık bir mektubun okunmamış cümleleriydin
harf harf, kelime kelime geldin..
dökülürken kelimeler bir beyaz kağıda
bir bakmışsın gözlerimdesin
adını oluşturan harfleri dizdim kelimelerimin boğazına
bakıyorum..
bakıyorsun..
ne de güzel bakışıyoruz öyle..
bulaştıkça mürekkebim beyazlığına
harflerimi birbirleriyle oynaşırken görüyorum
‘ k ’ harfi açarken kollarını
‘ b ’ dönmüş sırtını ona
‘ ğ ’ uysallığından ödün vermezken
edepsiz ‘ ö ’ ye de ne oluyorsa, göz atıyor oradan
renkten renge giriyorsun..
mavi yazıyorum göklerdesin
siyah yazıyorum matemde
kırmızı kanı andırıyor, yakıştıramadım sana kırmızıyı..
bir bakmışsın dudaklarımdasın, içtiğim sigarada
dumanı karışıyor beyazlığına is oluyor yüzün gözün
öksüremiyorsun da; öksürsen dağılacak harflerin
ellerimdesin..
parmak uçlarım değiyor yüzüne
yazım kaydıkça soldan sağa
dokunuyorum her yerine
kokun güzel geliyor, yeni parfümün mü?
biraz mürekkep aromalı, biraz da odunumsu.
şimdi buruşturup fırlatsam bir köşeye
acıyacak canın..
kal gözlerimin önünde
virgülünü de ben koyarım, noktanı da istediğim yerine
sıkıyorsa karışsana hadi.
bak beynime geçtin şimdide..
düşünmem gerekiyor seni nasıl betimleyeceğimi
al işte durdu hücrelerim
sen çok oluyorsun ama
bırak! karışma artık bana..
ister yazarım, ister silerim benim hakimiyetimdesin
eyvah! biri geliyor, hemen saklamalıyım seni
özür dilerim katladım ama
olsun katlan! ben az katlanmadım sana
kaldırdım sol göğsümün üstüne hep orada kalsana.
.
.
.
....eveet. baya bir zaman geçti
aslında çoktan gittiler ama ne yapayım baktım yerinde rahat
hem kıyamadım seni oradan almaya,
hem de ısıttın içimi iyi geldi..
ne garip değil mi bir beyaz kağıtla konuşmak?
yo, yoo garip değil
sen benim aynadaki yüzüm, beynimin ifadesi,
kalbimin çığlığı, kalemimin mürekkep lekesisin..
sana kimse böyle güzel sözler söylemedi değil mi bugüne dek
değer veriyorum sana, daha ne istiyorsun?
bomboş bir köşede öylece durup bana bakmana
gönlüm razı olmadı
doldurayım dedim içini benliğimle..
ama artık bitmelisin biliyorsun değil mi?
kırılmaca, gücenmece yok..
ben yazarım yine sana sık sık
şimdilik noktalıyorum
ha noktalamadan önce son bir şey daha söyleyeceğim
eğer canını yaktıysa kalemim
binlerce kez özür dilerim.