Miladı fi bir kadının itiraflarıdır bunlar..
Canhıraş gözlerini saklarken sarnıç kirpiklerinin altına,
Kana bulanmış okyanus mavisi gözleriyle bakıyor artık hayata..
O kop koyu..
O En kara..
‘’ 7 ateş..bir avuç kül ’’ Diyor Catherina..
Ve zehir akmaya başlayınca dudak aralarında,
Pezevenklerine aşık fahişeler kadar günahsızmış oysa..
Tanrı biliyor mu Catherina..?
‘’Tanrı uyuyor olmalı karanlıkta..
Bana sağır..
Bana dilsiz yüzyıllarca...
O, en derin uykusunda..
Artık çok geç..
Uyandırma..’’
Ehlileşmiş kelebekler konuyor sıkı sıkı yumduğu avuçlarına..
Dünler tanıklık ettikçe yarınlara,
Bugünden kanamaya başlıyor yara..
Sonra..?
Peki ya sonra..
Bulutlar ne zaman dölünü bıraksa toprağa,
Büyüyor içimde başak tarlaları..
Ezber bozan kahraman adları,
Beni kendime piç bırakan onun bunun çocukları..
- İnanıyor musun hala masallara..?
-Katlettiğim onca kahramandan sonra,
Hala..
Mabedine dön ve uyu Catherina..
Acı kuruyuncaya kadar rüzgarla..
...
..
.
Kayıt Tarihi : 27.8.2009 16:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

tebrikler.. yine farklıydı.. saygılarımla selda şensoy
İş işten geçtinin ve yabancılaşmanın/kabul görmemenin güzel anlatımı ..
Bence ..
Kutluyorum saygı ile ...
Şimdi çok geç artık...Keşke İnanabilseydim...
Güzeldi.....Tebrikler
TÜM YORUMLAR (4)