Bir kadının gözyaşlarında boğulan ölümsü ...

Bir kadının gözyaşlarında boğulan ölümsüzdüm

Erkekler ağlamaz denilen bir dünyadayım
Ve ben
Bir kadının gözyaşlarında ölüyorum
Gördüğümde ağlayan bir kadını, çıkmazdayım

Şimdi bir ihtiyar kadar ağırım
Kalkmıyor üstümden bu kahır
Ve ben
Bir kadının gözyaşlarında ölüyorum

Gözyaşlarım yağmur
Acılar yoldaşlarım oldu
Ve bir kadının gözyaşları
Vurdu beni sonum oldu

Geç kalınmış
Erken başlanmış
Bir hayatın çıkmazlarında
Bir kadının gözyaşlarında insafa düştüm

Merhamet etmeyi
Hiç sevmezken sevmeyi
Uğruna ölürüm demeyi
Bir kadının gözyaşlarında öğrendim

Bir bebek kadar sesli değildi
Yanaklarını ıslatmadı gözyaşları
İçime akıp ölümü bana içirdi
Bir kadının gözyaşları

Soğukta ceketimi verdiğim
Hafifte olsa yüküne yardım ettiğim
Mutsuz görünce için için bittiğim
Bir kadının gözyaşlarında anladım çaresizliği

Birine bakarken ağlamayı
Gözyaşının tuzlu olduğunu anlamayı
Sağır olsanda hıçkırıkları duymayı
Bir kadının gözyaşlarında anladım

Kaybolup gittiğim
Mutluluğumu dul bıraktığım
Görünce aklımı kaçırdığım
Bir kadının gözyaşlarında ben bittim

Terbiyemi bir kenara atıp
İsyanlar dolu nutuklar tutup
Ölmeye, ölmeye hasret kaldığım
Bir kadının gözyaşlarında çıkmazdayım

Her duygusallıkta akan
Orospu olmuş gözyaşları değil
Namusuyla akan anne gözyaşları gibi
Bir kadının gözyaşlarıydı beni ağlatan pınarlar gibi

Zil zurna sarhoş oldum bakarken
Boynumu vurdu her damla akarken
Gökdelenlerde düşündüm kendimi atarken
Ölmek istedim bir kadının gözyaşları akarken

Utancımdan omuzlarıma yapıştı başım
Nasılda akmıştı gözyaşları süzüle süzle
Tutulupta başucumdan atılmıştım sanki ölüme
Ağlayan bir kadının gözyaşlarında teslim oldum ben Azraile

Siz şiirlerimi okurken ağlıyorsanız ben yazarken ölüyorum…
sR___