Bir Kadının Gözyaşlarına Ağladım

BİR KADININ GÖZYAŞLARINA AĞLADIM

Dün gece bir kadının gözyaşlarına ağladım
Gözlerinden düşen damlalar kalbime yağıyordu sanki
Gözlerindeki sevginin karşısındaki vefasızlığın
Acısını hissetim iliklerimde

Şefkatle gözlerime bakan kadının yalnızlığını hissetim
Sahi kadınlar yalnızlar mıydı hep ya da çaresizler miydi
Elbet düşündüğüm gibi değildi bütün kadınlar
Ama zayıf düşenleri de tam zayıf düşüyor gördüğüm kadarıyla
Ben ki kalbi karataş bağlamış şu garip
Ama dayanamadım ve bir kadının gözyaşlarına ağladım

Bir kadının gönülden muhabbetine tanık oldum
Sevgi armağan eden nasırlaşmış ellerindeki bin bir renkli çiçekleri
Gözyaşlarıyla suladığını şahit oldum
Yaptıklarına karşılık uğradığı ihanetlere tanık oldum
Belki de zavallı oldum ama
Bir kadının gözyaşlarına ağladım

Gözlerinden inen sadece
Yağmuru anımsatan birkaç damla değildi
Gözlerinde insanlık ölüyordu
İyi niyetler can çekişiyordu
Yalnızlık çaresizlik zincirlerini bağlamıştı sanki gözlerine
Belki de sadece iç dökmek için ağlamıyordur

Bizlere ağlıyordur beklide
Vefasızlığımıza vurdum doymaz bencilliğimize
Sadece güzel bir vücuda aldanmış
Kör zihinlerimize ağlıyordu kadın

Dün gece bir kadının gözyaşlarına ağladım
Ne kadar garip değil mi
Bir kadının gözyaşlarına ağladım

Erol Saner 04.05.2010

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir