Bir kadını gülüşlerinden öptüm;
Başıma ne işler geldi,
Gülüyordu; gözleriyle su içiyordu
Kirpiklerinden ırmaklar süzülüyordu
Su; sevgiye susamışlığın adıydı
Berrak,temiz bir yüreğin başkaldırışıydı.
Bir kadını gözlerinden öptüm;
Başıma ne işler geldi,
Kimsin sen! ..Ne haddine! .. Dedi.
Sustum; her susuşumda yıldızlar söndü
Sandım ki; kanatları mavi bir güvercin uçacak
Kalbimin üzerine konacak,güneşi getirecek
Güneş bir aşkı alnından öpecek.
Sandım ki; zaman gidecek
Dünya olduğu yerde duracak.
Bir kadını bakışlarından öptüm;
Başıma ne işler geldi,
Bakışlarım bakışlarında kaldı
Kimliğimi sordu; kimsin sen! ..Dedi
Çekip aldı bakışlarını
Haddimi bildim ve üşüdüm...
Bir kadını saçlarından öptüm;
Başıma ne işler geldi,
Kıskandı rüzgârlar,
Bulutlar boşaldıkça boşaldı üstüne
Tek bir tel uzanmadı ellerime
Ellerim boşlukta kaldı...
Bir kadını yüreğinden öptüm;
Başıma ne işler geldi,
Kimsin sen! ..Haddini bil! ..Dedi,
Sustu yüreğim,çekildi mâbedine
Haddini bildi.....ve ANLAMADI...
Ahmet Tığlı 29.5.2014 (Sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 29.5.2014 15:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!