Bir Kadını Sevmek Şiiri - Yorumlar

“ -susmak aşkın diLidir- diyen sevgiLi konuş şimdi, keLimeLerine ihtiyacım var…”

Parça tesirLi sancıLar düşüyor kaLbime…düştükçe uçurum,sancıdıkça aşk…

ve aşklaştıkça kalp daha çok parçaLanıyor,
hayat yakLaştıkça daha bir özlüyorum kabuL ediyorum,

Galibimsin !!

ve ben her şeyini savaş aLanında bırakan mağlup bir komutan gibiyim şimdiLerde..

Tüm zaferLerimi sende yitirmişim, kör bir şahinin gözLeriyLe yoL arıyorum kendime, sana çıkmayacağını biLdiğim yolları görmekten korkuyorum belki de kim bilir?..

Çıkmaz sokakLarda kısır kalıyorum döngülere..

ve ben dönemezken kendime

Labirentlerinde kayboLmuşken, sağım sen, soLum sen, yoLum sen, yönüm sen oLmuşken, senden gayrısına yok, yokLuğuna râm oLmuşken,

susma ömrüm!...

Yol kesil cehenneme...

Keskin bir virajsın içimde bir türLü aLamadığım..

Ne zaman geçmeye kaLksam senden, ya bir uçurum boşLuğu, ya bir şarampoL oLuyor sonum..

Uzanan elleri tutmuyorum..
Yüreğime taktığın aLyans tutuyor içimi, içini bırakmıyorum..
DuL bir hasrete yâd/igar kaLıyorum öteLerde
Yar dediğimi ağyar, yaban dediğimi yar sanıyorLar..
SancıLanıyorum sessizLiğine
Tam vakti;
susturucu takıLmışken yüreğime, haykıramazken, her kurşun içimi parçaLarken, infiLak ederken isyanLarım sensizLiğe,
ve akarken gözümden ırmak ırmak,
susma ömrüm!...

Ateş kesil cehenneme...

Tüm piyonlarım tükendi

ELimde bir şah… nereye koysam kendine mat çekiyor..

CemreLer ihanet ediyor adına, Aslı hükümsüz..
kendini biLe ısıtmıyor..
Adım Lâl kaLıyor zemheri ayazLarına..
d-üşüyorum..
Muhaciri değilim gayrı bu Arafın..
Ne cennet kokabiLiyorum, ne cehennem yanabiLiyorum..
Kendimsiz bir kent kuruyorum yokLuğunun sokağına..
BaykuşLara sakinlik yapıyor kentimin ıssızLığı… sesine parazit yapan bir sesLe yıkılıyorum . . .
Uğraşma aşk..!

Kaldıramazsın; kumdan kaleler gibi bir rüzgarlık değil, bir cümlelik yıkımlarım..

BiLmem ki hangi rihter ölçer sarsıntılarımı.. artçı sellere verirken sitemimi,

sana “sus”arken,
öLüme “su”sarken,
MüpteLâsıyken kahramanı bıçakLanmış masaLLarın aşk için aşıkları ezip geçmişken,

susma ömrüm!...

Şehâdet getir cinnetime...

Öznesi sen oLan bir ömre verdim adını, ki öLüm yar oLana kadar tek yar dediğim ol diye..

sana geldim, ölüme yar etme diye.

Susma diye çırpınışLarımın tek müsebbibisin..
BiLiyorum aLdırmıyorsun, dönmeyeyim istiyorsun suLtanLığına
Ve asLında aşk’tan korkuyorsun

ZuLmetin sırtımda yama oLurken yar/aLarıma

Hani oLur da geLdiğimde bir gün kapanacaksa yüzüme şehrinin kapıLarı,

Her Lisanı LâL bırakan bakışLarım anLamını yitirecekse eğer ve eL eLini tutacaksa eLLerin, eLimde değiL yanacağım . . .
O vakit güLüp geçeceksen yangınLarıma,

Sarmayacaksan,

BenimLe kınanıp, benimLe yanmayacaksan,
Cennetten kovuLmayı göze aLmayacaksan,
Bir sözüne çöLde vaha gibi susarken öyLe umarsız susacaksan…

Sen de sus ömrüm!...

Sus!..

Sus ki, öLüm bana yar,

ben öLüme YAR oLayım…

Sen. . .
. . . . . . . toprak kesiL cesedime . . . . . . .

kadını sevmek sanattır , böyle seven yureklere selam olsun..helal dedirttiniz..kutlarım..

Kadın ruhunu çok güzel açıklamışsınız,tebrikler sayın İlhan

SANA OLAN AŞKIMI NOTERDEN TESCİLMİ EDEYİM Öyle birini sevin ki, gün onunla başlasın. Gözleriniz uykudan uyandığında aklınıza ilk gelen, 'sevgili, ey sevgili, canım sevgili' derken; yüreğiniz, şiiriniz dudağınızdaki terennümünüz o olsun. Ağaçlar, yaseminler, yediverenler, günebakanlar onun kokusunu sunsun benliğinize. Gün yine onunla bitsin. Güneş guruba yürürken, uyurken ve de 'seni seviyorum' derken alternatifsiz o olsun. İŞTE BEN öyle sevdim seni. Şu anda çok uzaktasın, beni düşünüyor musun, bilmiyorum? Ama ben hep seni düşündüm bugün, hiç aklımdan çıkmadın, attığım her adımda, yaktığım her sigaramdaydın.... Seni öyle çok özlüyorum ki, zaten çok uzaklardaydın, bugün klavyeme dokunan parmaklarım bile sana kavuşamadı... Bugün bir başka hüzün çöktü yüreğime, ne yapsam,ne etsem silinip atılamadı. BiN yIl ÖmRüM oLsAyDi, BiN YiL sEnI SeVeRdIm.. BiN yIL sEnI sEvSeYdIm BiN YiL DaHa IsTeRdIm... Hep Seni düşünüp hep sana yazdım. Martılar olurdu mısralarımda, denizi yararak ilerleyen vapurlar, çocuk sesleri, genç sevgililerin taze bakışları, toprak kokusu, çimen rengi, albatros ve de aşk celladının kemendine takılan kaytanlı, fosforlu sözler… Sen şiir gibiydin, mısraya benzerdi bakışların. Gülünce çiçekler açardı yanaklarında, bahar olurdu, yaz olurdu. Sen sevdiğim, yitip gitmesini istemediğim mevsimdin. Karlı kış geceleri sımsıcak şöminem, umudum, ekmeğim, aşım, kimseyle paylaşmadığım arım, züllü yarınımdın. Sen benim masmavi göğümdün. Gün olur kitaptın avuçlarımda okunan, gün olur şemsiyeydin yağmurlardan koruyan ve gün olur “bendin”, Bakışlarını en çok sen olmayı düşlediğimde seyrettim. Tebessümün okyanuslar kadar derin, baharlar kadar narin. Seviyordum seni tepeden tırnağa. En çokta bakışlarına hayrandım bakarken gözlerimin rengine. Ve bir şeyler akardı o an coşkun bir sel gibi yüreğime. Seninle dolardı tüm azalarım. Yeni uyanmışçasına bir tüy gibi hafiflerdim esrik bakışlarında. Kanat çırpardım, mutluluk denen o kutsanmış sevdayla sarmaş dolaş olurdum, bulutlarda gezinirdim, göğe, maviliklere değerdi başım. Ancak bu kadar sevdim noterden tescilli bir aşk değil bu en gerçeğinden organik bir aşk SÖYLE daha ne yapayım aşkı şekle sokmadan gel bana sevdiğim BİR ADIMDA sen at.

Sanki bir kadın kaleminden dökülenleri okudum.İyi yazıyorsunuz.İyi söylüyorsunuz.Ancak aslolan yaşamak ve yaşatmaktır,en anlamlı sözcüklerin havada uçuşmamasıdır..Kalemi kutluyorum..

Bir kadını sevmek, kendini sevmekle başlar.

tüm erkekler örnek almali.

varmı böyle insanlar sevdiklerine bu şekilde davranacak .