Bir Kadın Yürüyordu Şiiri - Engin Namlı

Bir gazel mevsimiydi elde bavul
Bir kadın yürüyordu döne döne
Yüzü gözleri şişmiş sanki davul
Bakınıp duruyordu yana söne

Belli ki hayat yormuş son çırpınış
Kaçar gidişi vardı tıpış tıpış
Menzile götürecek son arayış
Bir himmet arıyordu yana yana

Meçhule kaçar gibi yönü yoktu
Kendince söyleniyor derdi çoktu
Korkunun hapsettiği bu bir şoktu
Diyecekleri vardı sanki bana

Badireler kimbilir kimden geldi
Kolu kanadı kıran hangi eldi
Kirpiklerden akan, yaş değil seldi
Ağlamak istiyordu kana kana

Yazmaya gizlediği gözler çökük,
Kundurası giysisi yırtık,sökük,
Vagona binip gitti boynu bükük.
Bir el sallayamadan ona buna

Engin NAMLI 16.04.2009 11:36