Bir kadın vardı, adı Sümela

Dolaştıkça satırların arasında
Takıldıkça, aşka budanmış dallara
Bin bir geceli düşler görüyorum, tavukkarasında
Ve başımı çarptıkça yüksek kademeli haykırışlara
Baktıkça öbek öbek, dalga dalga uçan
Sürüsüyle inip kalkan kuşlara
Korkuyorum sana ulaşırım diye
Korkuyorum, yemin olsun!
Aşka bulaşırım diye..

Bir kadın vardı, adı Sümela
Ne zaman şehvetle yaklaşsam kadınlığı eksik
Konup kalkan kelebekler, kanatlarındaki renklerle
Yaratılışın harikasını övdükçe överdi
Bakar mısın, bedenden eksiğim bende
Ellerim kırık, kollarım kesik
Bana elem, hıyanete susadıkça
Usum, vicdanıma su verdi
Korkuyorum sana ulaşırım diye
Korkuyorum, yemin olsun!
Aşka bulaşırım diye..

Çıplak bir bebek masumiyetinde zannım
Mesih’in diliyle konuştu o,
Ben ona inandım!
Teennilerim ortanın üstünde,
Otuz dokuz veya kırkında
Sanki kime selam verdimse
Vebali benim sırtımda
Ağlamak, şikayet etmek yok!
Yüreği atanlar farkında
Korkuyorum sana ulaşırım diye
Korkuyorum, yemin olsun!
Aşka bulaşırım diye..

Dersinki..,
Doğrulmak için eğrilmemiz
Kalkmak için düşmemiz(mi?) gerek
Yürek sıcaklığını hak etmek zor!
İlla ki, üşümemiz mi gerek?
İlliyyunu düşünmemiz gerek
Uzaktan bakınca hayat
Onun bunun hikayesi
İçine girince, ne tarafa dönsem
Gönül koyanların kinayesi
Korkuyorum sana ulaşırım diye
Korkuyorum, yemin olsun!
Aşka bulaşırım diye..

Zor değil mi?
Dargınlığa selam vermek
Zor değil mi? Faraza cennette
Tuba ağacının dallarına asılmak
Zordur eminim, yalandan mütevellit
Galibiyet hissine kapılmak
Zorun korunu ateşler
Ucuza satılmak!
Zordur bilirim!
Özü söze denk getirip
Hakkın huzuruna durmak
Namaz kılmak!
Evet korkuyorum!
Korkuyorum, sana ulaşırım diye
Korkuyorum, yemin olsun!
Aşka bulaşırım diye..

Bir kadın vardı, nü men’ut
Ne zaman afrazesine dikkatle baksam
Yüzüme gelen, helak kavimlerin hikayesi
Sevişmek, badirelerden sonra, meşruiyette
Önce, öncelikle insan olmamız gerek
Korkuyorum sana ulaşırım diye
Korkuyorum, yemin olsun!
Aşka bulaşırım diye..

15.01.2008