Bir Kadın Uyuyor Çekyatta Şiiri - Eray D ...

Bir kadın uyuyor çekyatta,
Geceden habersiz, yummuş gözlerini dünyasına..
Kendi dünyasını izliyor,
Uykuya dalmış olmalı.

Narin vücudunu kırmızı bir gecelik örtüyor,
İncecik bir gecelik.
Uçuşuyor eteği pencereden giren rüzgârla.
Göz çukurlarında damlalar birikmiş!
Islak!
Terk edilmiş olmalı.

Dudakları kıpkırmızı ve çilek kokuyor,
Ateşli bir geceden kalmış olmalı..
Bacakları çırılçıplak!
Dokunmak istiyorum tenine..
Belki bana âşık olur diye.
Ben zaten âşık olmuşumdur diye!

Nefret akıtmıyor dudakları!
Küfür duymuyorum ilk defa bir kadından!
Çünkü uyuyor.
Çünkü kendi dünyasında atıyor çığlığını belki de.
Beni duyuyor, hissediyor biliyorum.
Fakat beni üzemiyor!
İzin vermiyor buna göz kapakları!

O kadını istiyorum!
O kadın benim olmalı!
O kadını terk edilmiş okyanusun üzerinde bulmalıyım.
Yahut ben olmalıyım okyanus!
Onu ben boğmalıyım okyanusumda.
Yahut kendimi boğdurmalıyım ona.
Sen hep uyu çekyatta kırmızı kadın!
Fakat uyandığında ne olur nankör olma!