Tahrip gücü yüksek bir patlama vaktiydi gözlerin
Ben hep gözlerinde parçalanıyordum
Sen görmüyordun.
Gözlerinde; hırçın bir deniz çalkalanıyordu
Ben boğuluyordum,
Sen bilmiyordun.
Her gün her gece seni bekliyordum
Dağ dağa kavuşuyor,
Siyahla beyaz gülüşüyor,
Kurt kuzu ile sevişiyordu
Ama sen gelmiyordun
Ben her gece seni uyuyordum
Sen düşlerime bile girmiyordun
Ben canlı bir hedef gibi karşında duruyordum
İstesem de sen beni vurmuyordun.
Sen her dem içimde taze bir iklim
Seni dokudum içime kilim kilim
Var git gideceğin yere sağ salim
Ben hep sana dua ediyordum da
Sen duymuyordun.
Ah! Benim makus talihim
Karadan daha karayım
Sanki Afrika’yım
Soğuk hasretin işlemiş yüzüme
Gören sanır ki Antartika’yım
Tıkayın artık kulaklarınızı tıkayııın
Bu halde bile beni herkes duyuyordu da
Seeen duymuyorduuun! ! !
1 kasım ikibin3
Kayıt Tarihi : 27.3.2008 12:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!