Bir Kadın Tanıdım (Theodore Roethke)

Bir kadın tanıdım, kemikleriyle güzeldi,
Küçük kuşlar göğüs geçirdiğinde, o da göğüs geçirirdi;
Ah, devindiğinde, devinirdi bir çok yönde:
Işıltılı bir kabın barındırabileceği biçimlerde!
Yalnızca tanrılar söz edebilir seçtiği erdemlerden,
Ya da Yunanca’yla yetişmiş İngiliz şairler
(Yanak yanağa, şarkı söyletirdim onlara koro halinde) .

Nasıl da gerçekleşti dilekleri! Sıvazladı çenemi,
Öğretti bana Dönüş’ü ve Karşı-dönüş’ü, ve ayakta durmayı;
Öğretti bana beyaz teni titreten Dokunma’yı:
Uysalca yedim cömert elinden;
Bir oraktı; ben, zavallı ben, tırmık,
Güzel hatırı için ardından gidiyordum
(Fakat ne de müthiş bir ekin biçtik) .

Bir bakıştan hoşlanır aşk, ve hayran kalır bir kaza:
O serseri notayı yakalamaya büzer dolgun dudaklarını,
Hızla yorumlar, hafif ve serbestçe yorumlar şarkıyı;
Akan dizlerinden gözlerim kamaştı;
Değişik bölümleri saf bir huzuru barındırabilirdi,
Ya da oynak çıkıntısıyla bir kalça titreyebilirdi
(Ki devinen daireler şeklinde deviniyordu) .

Çimen olsun tohum, ve saman olsun çimen:
Benim olmayan bir hareketten öldüm ben;
Neye yarar özgürlük? Sonsuzluğu bilmeye.
Ant olsun ki, taş kadar beyaz bir gölge bıraktı.
Fakat kim sayabilir ki sonsuzluğu günlerle?
Bu eski kemikler yaşıyor öğrenmek için iffetsiz yollarını:
(Ölçerim zamanı ben bir bedenin sallanışlarıyla) .

Theodore Roethke (1908-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy