Bir kadın tanıdım!
Sinsi mi sinsi,
Tıpkı bir şeytan.
kapatamamış ruhunun çirkinliğini,
Başındaki o türban.
Kadın evli,
Bir de bebekli.
Lakin!
Dilim varmıyor ana demeye,
Yok yüreğinde evlat sevgisi.
Bir kadın tanıdım
Burnunda hızması,
Gizemli tavırları,
Sahte hüzünler kaplamış o sinsi bakışları.
Bir tilki edasıyla yavaş yavaş ürkütmeden,
Çeker o çirkin dünyasına zavallı avlarını.
Bir kadın tanıdım!
Elleri kirli,
Gözleri kirli,
dudakları, bedeni kirli,
Kapatamamış başındaki türban
Ruhunun pisliğini.
Bir kadın tanıdım!
Sinsi mi sinsi tam bir şeytan.
Hala takıyor o kutsal türbanı,
Hiç utanmadan.
Kayıt Tarihi : 2.12.2006 18:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yorumumda eksik bir yani tamamlama gereği duydum...
bakın benim yorumum en genel manadaydı...
o şiirdende toplumun bir kesimini kiyafeti ile damgalak manası çıkmaz...
her başı kapalı yosma değildir değil mi.?..her başı açığın olmadığı gibi...)))
kiyafetler vicdanımızın sesi değildir demek ki..
en derin sevgi ve saygılarımla..
İnsan kiyafeti ile karşılanır fikriyle uğurlanır diye harika bir deyimi çağrıştırdı şiiriniz...
demek ki,örtmeye çalıştığımız ruhumuz öyle zapt edilir bir şey değil...
arayışlarını türlü maskeler altında sürdüren zavallılar hep olacak etrafımızda..
bize düşen gönlünde çiçekler açmış mutlu diyarlar yaratmaktır...
hiç kimsenin boyalı sözlerine allı şallı kiyafetlerine aldanmayalım diyorsunuz bir bakıma ve içine düştüğü aczi ifade ediyorsunuz yalın cümlelerle...
'Dilim varmıyor ana demeye' diyerek birde ironi patllatınız...))
dediniz ...anladık...)))
sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (4)