Bir kadın tanıdım
Sesiyle kuşlara fısıldayan bir kadın
Gülüşüyle gökyüzünde güneşler açardı
Her yanda aydınlık
Bir rüzgar gibi eserdi
Bir kadın tanıdım
Böyle elleri vardı incecik
Çıt kırıldım
Bilmezdi ki ben ona vuruldum
Bir kadın tanıdım
Gitar çalıyormuş
Hatta yetişmiyormuş o pamuk elleri gitarın tellerine
Benim de yetişmiyor sana düşlerim
Ben nasıl yapayım
Bir kadın tanıdım
Dünyamı değiştirdi
Benim dünyam vardı siz bilmezsiniz
İçinde mutlu insanlar vardı
İçinde kuşlar vardı
Böyle özgürce kanat çırparlardı
Göç vakti geldiklerinde sürüler halinde
Dağılırlardı
Benim gökyüzümde
Bir kadın tanıdım
Meğer aşk onda gizliymiş bunca sene
Meğer sevda denilen büyü
Onunla
Göz göze gelememekmiş
Meğer ben yanılıyormuşum
Sevmeye korkmaktan ziyade
Sevilmekten utanıyormuşum
Emre Soydan
Kayıt Tarihi : 17.6.2025 19:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!