Bir kadın tanıdım Şiiri - Selçuk Levent

Bir kadın tanıdım hayata küsmüş
Yılları elinden koparıp alınmış
Bir derdi üstüne binler eklenmiş
Yüzüne bir kere gülücük değmemiş
Bir kadın tanıdım hayata küsmüş

Uzattım elimi gözleri doldu
Korkudan yüreği çırpınıyordu
Ne acılar çekmiş anlatamıyordu
Sesinden acılar bir kalem oldu
Uzattım elimi gözleri doldu

Sevdiği sandığı o adam değilmiş
Kandırıp ömrünü bir heba etmiş
Ne huzur vermiş ne sevdirmiş
Kendine sanki bir köle etmiş
Sevdiği sandığı o adam değilmiş

Tanıdığım kadın her gün ezilmiş
Sabredip her şeyi düzelir sanmış
Son darbeyi yiyip evini terketmiş
Bırakıp her şeyi geçmişi silmiş
Tanıdığım kadın he gün ezilmiş

Üzme artık kendini ben geldim şimdi
Bitsin artık dertlerin uzattım elimi
O güzel gözlerin artık üzülmesin
Gel sarıl boynuma dertlerin bitsin
Üzme artık kendini ben geldim şimdi

Çok özür dilerim seni geç buldum
Korkma artık yeter sen benim oldun
Korktuğun tek şey bu sevgim olsun
Tut ellerimden hayat bizi bulsun
Çok özür dilerim seni geç buldum