Bir kadın tanıdım Şiiri - Cemal Aydoğan

BİR KADIN TANIDIM
Ziyaret ettiğim bir resim sergisinde
Naif güzel bir kadın tanıdım
Gerçeklik vardı yaptığı resimlerde
Açtım gönül gözümü baktım

Işıltılar vardı yemyeşil gözünde
Açılmıştı gül gamzeleri
Yakışmıştı ok gibi kirpikleri
Kalem gibi kara kaşları

Gamzesini açmıştı dudakları
Minyonluk katmıştı kakülleri
Gülerken görünüyordu inci gibi dişleri
Şaşırdım nasıl resim çiziyordu minicik elleri

Dikkatimi çekmişti sanki efsunluydu halleri
Bir ara sohbet ettik konuşması da güzeldi
Açtık beraber gönül gözümüzü
Anlatmaya çalıştık özümüzü

Bir yaren bir yoldaş bir dost saydım
Minicik yüreğimin bir köşesinde
Kocaman bir yer açtım
Sevgiye açık olan gönlümde

Yaradanın güzelliği göründü gözümde
Sergi bitmişti toplarken resimlerini
Ne yapacağını şaşırmış beklerken
Uzaktaydım sergiyi gezerken

Bir an hissettim hislerini
Telepatik olarak yardım istiyordu benden
Dedim beni çağırdın gittim yanına
Beni görünce döndü şaşkına

Resimleri koyduk beraberce sandıklarına
Artık hazandayım son demlerim
Abdal divaneyim bilirim hep severim
Başarılarının daha fazla olmasını dilerim

Onun yüreğinde de bir yerim olsun isterim
Cemal Aydoğan Ankara 01.04.2016