Bir kadın tanıdım Şiiri - Yabancı Ben

Evlatlarıyla sokakta
Hayatın hiç gülmediği yüzüne
Vurgun yemiş,acının pençesinde
Bitap,biçare…

Bir akşam üstüydü
Üç beş arkadaşla
Sohbet ederken köşe başında
Çığlıklar yükseldi Sokak arasından
Koşup baktığımızda
Ağlayan çocuklar ve bir kadın
Yardım diye bağırıyordu
Bir iki hergele
Sarhoşluğun etkisiyle
Nara atarak yükleniyordu üzerilerine…
Kim olduğunu bilmeden
Karıştık aralarına
Ne var ne oluyor demen daha
Başladı kavga…
Sarhoşlarla.
Her şey bittiğinde
Gözü yaşlı Mahsun kadın
Çocuklarıyla..
Bizleri bekliyordu karakol kapısında.

Her şeye rağmen
“Minnettarım sizlere”
diyordu gözleri…
Çocuklarına sımsıkı sarılırken
Umutluydu hayattan
İnançlıydı,azimliydi.

Onu tanıdıktan sonra
Kadının sadece cinsel bir obje olmadığını
Dostluğun,Arkadaşlığın gerçek anlamını
Yüreklerindeki sırlı şifreyi onda çözdüm.

Fakirdi,Sahipsizdi,
Küçücük çocuklarıyla
Sokaklara terk edilmişti,
Kendi yoksulluğunu hiçe sayar
Kim ne der umur etmezdi…
Herkese yardıma koşardı.
Hayatı boyunca
Hor görülen
Dövülen
Sövülen
Bir kadındı o…
Asla pes etmedi…
Hayata karşı
İnancını,sevgisini
Kaybetmedi…
Düştü,
Ağladı…
Gözyaşlarını sildi tekrar ayağa kalktı…

Kimse bilmedi ki
O aslında,
Yüreğindeki şefkatle
Dünyanın en zengin insanıydı…

Uzaktan uzağa
Selam gönderirdi
Tanıdıklarla…
Beni anlatırmış onlara
Bu bayramda
Hakkını helal etsin demiş.
Aramızda hak ve minnet olmadı
Olamazdı da…

Dün gece
Haberini aldım yine…
Bu sefer selam değildi söylenen
Kalbi dayanamamış dünya yüküne
Çocukları öksüz kalmış geride…

Onunla olan
Dostluğumuzdan,
Kardeşliğimizden
Hiç şüphem olmamıştı.
Onun için yaptığım kavga bile
Dünyaya değerdi…
Onun için ne desem
Ne söylesem
Bilemiyorum bundan sonra…

Sadece biliyorum ki.

Sevdamdan sonra
Gözyaşı döktüğüm ikinci kadındı…
…………………………………………..ruhu şad olsun