Bir Kadın Tanıdım Şiiri - Fatma Avan Özd ...

bir kadın tanıdım
hemcins olmaktan utandığım
kendisini koymuş merkeze
parasına, ünvanına, makamına göre
yukarıdakiler,aşağıdakiler
ve kendi seviyesindekiler diye
sınıflamış insanları kendisince

kendisine göre, yukarıdakiler;
onlar seçkin, üstün insanlar
kendisi onların karşısında
kul köle olmaya hazır
gözü aç bir tamahkar
onlar köpeğe kedi dese
köpeğin önüne fare koyar
onlar geceye gündüz dese
ay çıkınca, güneş çıktı diye alkış tutar
onların gözüne girmek için
bukalemun gibi her renge uyar
onların gözündeki itibarını korumak için
ezik görünür, nazik davranır, el ovuşturur ama
tilki kurnazlığıyla planlar, programlar, hesaplar yapar

kendisine göre, kendi seviyesindekiler;
onlar hak ettikleri yerlerde değiller
şans eseri ya da onun bunun sayesinde
bu seviyeye gelebilmişler
onlar savaşılması gereken düşmanlar
yaklaşır onlara candan bir dost gibi
onların sırlarını, açıklarını toplar bir dedektif gibi
titizlikle saklar içinde bütün öğrendiklerini
açıklar ve sırlar, savaş zamanı geldiğinde
onlara karşı kullanılacak etkili silahlar haline getirilir
böylece onların acıları kendisine aş olur, beslenir
açık arama, karalama, iftira, şikayet, dedikodu
kendisince böyleleriyle hırsla yarışmak en doğrusu

kendisine göre, aşağıdakiler;
onlar zaten insan olmamalı
geldikleri yer ağaç kovuğu olmalı
ayak uçlarıyla ezilip öldürülecek
hepsi tiksindirici birer böcek
onlar ne anlar insanca muamele görmekten
hor görülecek, ezilecek, zulmedilecek ki
itaat edecek, iş görecek, köleleşecek

insanlar elbet seviye seviye
ama özlerinde taşıdıkları cevherlere göre
sönük bir kömür taşıyanlarda var
parlayan bir güneş taşıyanlarda var
hayvanlardan aşağı olanlarda var,
meleklerden üstün olanlarda var

insanların özlerine bakmayı bilmelisin
özlerine bakarsan ancak, gerçeği görebilirsin
ve insana, içinde taşıdığı cevhere göre değer vermelisin
hak edene hak ettiği değeri vermediğinde de
hak etmeyene ederinden fazla değer verdiğinde de
dünyaya adaletsizlik dikenlerinin tohumlarını ekersin
küçük görme bir insanı ve yaptıklarını
bu dünyaya attığı adaletsizlik tohumlarını
Unutma bir bütün bozulmaya zerreden başlar
her tohumdan bir dikenli çalı çıkar
insanlık ormanının içinde
büyüyerek,çoğalarak yer kaplar
tohumu ekenler kadar,
tohumu sulayanlar da adaletsizlik yapar.
Gün gelir dikenler çoğalır, bu orman güvensiz hale gelir
korku rüzgarları eser, dikenlerden korunma yolları aranır
zaman olur, zalimler gelir, ormanı ateşe verir
dikenler alevleri kolaylıkla ormanın her köşesine iletir
ve insanlık ormanını yakar, küle döndürür ve bitirir.

bir kadın tanıdım
seçkin dediği insanlara özenip
onların seviyesine çıkmayı hedeflemiş
tamahkarlığı ve bencilliği yüzünden
insanları dünyevi maskelerine göre değerlendirmiş
özleri şöyle dursun, yüzlerini bile görememiş
yeri gelmiş değerliyi alçaltmış,
yeri gelmiş değersizi yüceltmiş
yeri gelmiş kul-köle olmuş başkalarına
yeri gelmiş kul- köle yapmış başkalarını
ne kendisi huzur bulmuş,
ne başkalarına huzur vermiş
ve insanlık ormanına sayısız adaletsizlik tohumu ekmiş
kendisince zamanla seçkinlerin arasına girmiş
ama hala mutsuz
gerçekte hayvanlardan aşağı seviyeye inmiş
her zamankinden daha huzursuz.

bir kadın tanıdım,
hemcins ve hatta insan olmaktan utandığım…