Bir Kadın Sileceksin...

Bir kadın sileceksin....
Zehrolmuş kadehlerce
Parçalanan beden kimliğinden
Arındıracaksın
Ruhunun kokusunu...
Dudaklarından dökülen
Ruj izlerinden
Eser kalmayacak yüreğinde...
Ve
Anarşist ruhun
Bi anda belirecek kapında..
Yüzünde kar maskesi,
Elinde çarmıha gerilmiş İsa'nın
Buram buram ölüm kokan elleri....
Bir kadın sileceksin....
Kökünden koparıp
Aşkınızı kazıdığın kararmış ağaçları;
Kumdan kalelere işaretleyeceksin...
Hedefsizlik denizinde
Boğulup giderken
Bin bir özenle yetiştirdiğiniz
Sevgi tomurcukları;
Bakmadan ardına
Sadece yürüyeceksin....
Ve
Bir kadın sileceksin...
Örteceksin üzerini
Kara toprakla....
Belki
Solucanlarca yaşayacak,
Soluk benzinde
Her gün öleceksin....
Ama,
Bir kadın sileceksin....
Sildiğin gibi
Kıracaksın elindeki tüm kalemleri...
Mantığınla boğuşurken kalbin;
Suratına tüküreceksin....
Tükürmekle kalmayıp,
Söküp atacaksın kalp derinliğini...
Bir kadın sileceksin...
Ve geriye hiç dönmeyeceksin.....