Bir kadın sevdim Şiiri - Hacı Göktekin

BİR KADIN SEVDİM
Bir kadın sevdim,  yavaş yavaş içime işleyen bir şiir gibi,  kelime kelime hissettiğim, her dokunuşunda tüyleri diken diken eden, beni benden alıp bilinmezlere sürükleyen.

Bir kadın sevdim, en sevdiğim arabesk parça gibi, tekrar tekrar başa sarıp son ses dinlediğim, avazimin çıktığı kadar bağırarak eşlik ettiğim,
Bir Duyan olacak biri kızacak diye düşünmeden,
Kimseye aldırmadan..

Bir kadın sevdim sanki hiç okunmamış kitap gibi, Unutulmuş..! Kapağının sade ve boyasiz oluşu yüzünden. İçinde derin mevzular taşıyan okumaya başlayınca bırakamadığım. bir solukta okuduğum rengarenk içinde kendimi bulduğun bir kitap gibi.

Bir kadın sevdim, duygusal ağlamaklı bir ana gibi. Ana Şefkatiyle yaklaşır dı tüm yaratılana
Her derdi dert edip kendi derdini gizleyen. Yüzünde gülümsemenin eksik olmadığı, ama gözleri nemli nemli, kimseyi kırmamak için kalbi Kırk yerinden kırık paramparça.

Bir kadın sevdim dalından mis kokular saçan bir gül gibi. Hani dokunmaya kiyamayacağin hani kokusuyla akilları baştan alan, başka bir aleme alıp götüren. İnsanın içini  titretip Bülbül lerin bile meftun olduğu..

Bir kadın sevdim beni idam a mahkum eden hakim gibi. Sevmekten başkasuçum yokken, beni kendine mahkum eden, gözlerinin karanlık zindanlarında eline koluna Prangalar vurulup  ölümü bekleyen bir tutsak gibi..

Bir kadın sevdim  beni sevmeyen, yada sevdiğini hiç bilmediğim, ve de hiç bir zaman bilemeyeceğim, beni görmezden gelen, sanki gözüne perde inmiş gibi, ben yokmuşum gibi davranan,
Ama belkide..! Belkide onunda bir sevdiği vardır, belkide oda benim ondan başkasını görmediğim gibi, sevdiğinden başka kimseyi görmüyordur, belkide benim onu ne kadar çok sevdiğimi Bilmiyordur, sahi ben hiç söyleyemedim ki..! Onu nasıl sevdiğimi, Nerden bilecek ki..
Belkide biliyordur da kaderine boyun ediyor.