Bir kadın gördüm Şiiri - Murat Ülkü

Çıkmaz aşklar sokağında bir kadın gördüm
Yorulmuş, oturmuş kaldırım taşına biçare bekler
Kimsin, nere gidersin dedim, halini hatrını sordum
Vefasız bir ömür harcamış, huzuli vermiş emekler...

Ürperdi yüreği, buğulu sesinde korkular vardı
Öyle büyütmüştü ki aşkı, narin göğsü kalbine dardı
Çok demiş belli, bilmem ki sevdiğini nasıl bir sevgiyle sardı
Açtı sevgiye kadın, bilirim sevildikçe sevgiye doyar yürekler...

Düştüğü yüreğe, yüreğini basamak etmiş
Önce yar demiş, geç kalmış kendine yarine yetmiş
Korumuş kollamış , yarını cücük gibi gütmüş
Yalvarmış yakarmış Hakka, havada asılı kalmış dilekler...

Kadın yeter arık gül dedim, yanağına süzüldü yaşlar
Acıdı yüreğim, çatladı kadını dinleyen taşlar
Manevi alemde, hüzünle biçare eğildi başlar
Cesursun güçlüsün, ama aşk yükünü kaldırmaz o naif bilekler...