Bir Kadın Gazeteci Şiiri - Salih Yıldız

Bir kadın gazeteci diyar’ı Firavun’da;
Haykırmış ve demiş ki! Ben de dört er isterim.
Hatta fantezi olsun, davul vursun Tavı’nda;
Yedi sekizden fazla, güçlü, sert er isterim.
Bir kadın gazeteci diyar’ı Firavun’da;
İslam’ı güya açık düşürmenin Avı’nda!

Bakarken haberlere, duyunca bu sözleri;
Çoban iken gördüğüm tarlaları düşündüm.
Bazı tarlalar vardı mest ederdi bizleri;
Hayalini kurduğum yaylaları düşündüm.
Bir haber kanalında duyunca bu sözleri;
Anladım! Demiş akıl; buyunca bu sözleri.

O güzel tarlalarda tek düze tahıl vardı;
Kıyamazdık bakmaya nazara gelir diye.
Bir makine eliyle ambarlara akardı;
Boyu, tadı, lezzeti her şeyi bir seviye!
O güzel tarlalarda tek düze tahıl vardı;
Sahibi gözü gibi sever, koklar bakardı.

Birkaç tarlası olan değişik ürün eker;
Ama her bir tarlaya tek bir tohum atardı.
Otlarını temizler, bakar suyunu döker;
Yorulur ama rahat uykusuna yatardı.
Birkaç tarlası olan değişik ürün eker;
Gıcırdamadan döner, yoluna gider teker.

Bazen de bir tarlada birkaç ürün bulunur;
Sahibi mandıraya hayvanlara satardı.
İşe yaramaz diye pürçeğiyle yolunur;
Kenarda ve köşede, toprak onu yutardı.
Bazen de bir tarlada birkaç ürün bulunur;
Önüne gelen girer, çevreye arz olunur.

Bu haspa tarlasına, herkes uğrasın demiş;
Başka böyle düşünen varsa ki yazık ona.
İslam’a düşmanlığın pahasını ödemiş;
Hem dünya hem ahrette zakkumlar azık ona.
Bu haspa tarlasına herkes uğrasın demiş;
Aşısız bir ağaçtan çıkar ekşili yemiş.

İslam çok eşliliğe aslında tahdit koymuş;
O yıllarda insanlık çok eşlerle yaşardı.
Dört ile sınırlamış, bir’e de kayıt koymuş;
Buna razı olanlar ferah hayat başardı.
İslam çok eşliliğe aslında tahdit koymuş;
Kadın ve yahut da er; uyan! Huzura doymuş.

Normal şartta insana bir eş daha hayırlı;
Anormal durumlarda elbet, faydalı ruhsat!
Çok eşlilik zor bir iş mesuliyet bayırlı;
Az yük altına girmek, gülmeye büyük fırsat.
Normal şartta insana bir eş daha hayırlı;
Bahçeler bakımlıysa yeşil ve gür çayırlı.

Her makine muhtaçtır bakım kılavuzuna;
İnsanı da halk eden doğru yolu göstermiş.
Balığı yaratmadan su koymuş havuzuna;
İbret almayan akıl, sakil ve de eb-termiş.
Her makine muhtaçtır bakım kılavuzuna;
Uyan! Uygulayanın, huzur dolar uzvuna.

Bir göz atsa bu mahlûk, cahiliye devrine;
Anlar İslam’ın ona verdiği meziyeti.
Garibî yeter artık fazla inme derine;
Zaten sırtında kambur, küfrünün eziyeti!
Bir göz atsa bu mahlûk cahiliye devrine;
Geçerdi ilk şehide, Sümeyye’nin yerine…