Bir kadın düşünün, dört bir yanı yasaklarla çevrili bir coğrafyada doğmuş. Düşünceleri baskılanmış, hayalleri zincire vurulmuş, istediği gibi bir hayatı yaşayamamış. Ancak içindeki ateş hiç sönmemiş.
Bu kadın bir gün karar verir. Kendi kaderini yazmaya, yasaklara karşı durmaya, sessizliği yırtıp sesini duyurmaya. Kalemiyle, sözleriyle, adımlarıyla… Kendi yolunu açmaya.
Etrafındaki engelleri aşarken yorgun düşse de, pes etmez. Çünkü bilir ki bir kadının özgürlüğü, sadece kendisinin değil, kendisinden sonra gelenlerin de yolunu aydınlatacaktır.
Ve işte o kadın, bir gün tüm yasakları delip geçen bir şiirin hikâyesine dönüşür. Direnişin, cesaretin ve umudun şiirine....
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta