Bir kadın dolaşırdı bu kaldırımlarda,
Gün çoktan tüketmişken ışıklarını...
Denizin isyankâr dalgaları arasında,
Usulca kaybolurdu çığlıkları...
Sen;
Uykunun en tatlı yerinde,
Onun dilinde hüsran ağıtları...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



