Bir kadın dolaşırdı bu kaldırımlarda,
Gün çoktan tüketmişken ışıklarını...
Denizin isyankâr dalgaları arasında,
Usulca kaybolurdu çığlıkları...
Sen;
Uykunun en tatlı yerinde,
Onun dilinde hüsran ağıtları...
En alıştığı şeydi yalnızlık,
En vazgeçilmezi...
Bir kadın dolaşırdı bu kaldırımlarda.
Senin koynunda yeni sevdalar,
Onun boynuna ilmek olmuş anılar...
Sen yeni aşklara gebe,
Onda doğmadan ölmüş yeni başlangıçlar...
Bir kadın dolaşırdı bu kaldırımlarda,
Gecenin kül kokusu sinmiş saçlarına.
Perperişan duygularla saldı kendini,
Denizin aç sularına...
Kayıt Tarihi : 27.2.2006 10:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
