Bir kış günüydü çok soğuk; dünyaya geldiğinde;
Henüz üç yaşındaydın anneni kaybettiğinde.
Ne bir oyuncağın oldu; ne de yeni elbisen;
Üç beş yılda bir bayramlıktı, seni sevindiren.
Hiç bir şeye yanmadın sen; anne sevgisi kadar.
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
annelere gösterdiginiz büyük duygulariniz ne güzel dizelere dökülmüs.Hasret,pismanlik,hüzün ve umutlu bekleyiser..ne varsa insana dair ne de güzel duruyor siirinizde.yarim kalmis:) bu siirinizi ictenlikle kutlarim.Gecikmis de olsa taziyelerimi iletirim efendim,basiniz sagolsun.
www.sukriyeceliker.azbuz.com
Hüzünlü bir hikaye.hayatdaki annelere uzun ömür sizin annenize,cennet mekanı olsun diyorum.Kalanlarada sabır diliyorum. kaleminizi de bu güzel hikayeyi,ölümsüzleştirdiği için kutluyorum. Sayğılarımla. Erol Sagun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta