Bir kadın ağlıyordu
Belli sıkılmış canı
Belki kırılmış üzülmüş gönlü
Kendince kurmuş yuvasını
Dalları kırılmış uçmuş gönül kuşları
Üşümüş bulutları
Küsmüş notalara
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Sabah sessizdi
Kadın sessiz
Sessiz akıyordu gözyaşları
Evet sevgili şaire kadınların gözyaşı hep sessiz akar, içinde sakladığı tüm seslilikle. Bazende isyanla birlikte, ama kaleminizden süzüldüğü gibi hep sessiz..
Tebriklerimle, tam puanı sessizce bırakıyorum sayfanıza... Saygılarımla
kimdi acaba...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta