Bir kadın ağlıyor Adı kadriye

Bir yıldız daha kaydı
Bir yıldız daha koparıldı hayattan
Bir öğretmen daha yelken açtı
Öğrencilerinin göz yaşı denizinde -sonsuzluğa

Al bayrağa sarılı tabut içinde getirdiler onu
Bir yüreğe daha hançer sokuldu bugün
Gölbaşında hüzün var, gölbaşında yas ve acı
Yüreği feleğe kızgın bir kadın
Elleri yüreğinde ve üzgün
Bir kadın ağlıyor okul bahçesinde çaresiz
ve İçinde soğuyor güne kızaran güneş

Bir kadın ağlıyor titreyerek, gönül kabında eriyor umut
Bir kadın ağlıyor ağıtı yürekleri dağlıyor

Gölbaşı hüzne kesilmiş
Bir deli hüzün sarmış okul bahçesini
Bir kadın ağlıyor adı Kadriye
Bir kadın ağlıyor içini çeke çeke

Tekbir sesleri arasında
Al bayrağa sarılı tabut içinde getirdiler
Nede güzel övdüler, ne kolay söylediler öldüğünü
Derken kanadı kırık bir güvercin kondu camii avlusuna -sessizce
kursağında düğümlendi kısır bir umut

Bir kadın ağlıyor
güldüğünde ay yüzünden kırmızı güller fışkıran
Kurtla kuzuyu aynı merada otlatıp
Aslanla ceylana yüreğinde aynı barılş havasını solutan

Öyle bir kadınki;
hayata umutla sarılan
ve nice minik mutlulukları -ıskalamadan ısrarla yaşayan
Bir kadınki hayatı herkeslerden daha çok sevgiyle soluyan

Böylede olurmu hiç a dostlar
Bırakılırmı hayatının baharında bir çocuk babasız
Bırakılırmı meyve vermeye yüz tutmuş iken dalında umut
Bahçesine sevgi eken bir kadının
sevda bahçesine - yaz ayında yağarmı kar
Kökünden sökülüp atılırmı hiç gülleri
Sel alıp götürürmü geçmişini
ve geçmişte birlikte paylaşılmış nice gülüşü

Böylede olurmu hiç
Yakışırmı böyle güzel bir yüreğe daynılmaz acı
Bu talihmi,kısmet mi -yoksa kader denilen şey mi?

Bir kadın ağlıyor haykırarak
Bir kadın ağlıyor sorgulayarak -Bize ruh veren tanrı nerede
Neden aldın eşimi, geçmişimi yaşanmış nice güzel günleri
Başı kapalı bir kadının haykırışı bölüyor ağlamaklı sesini
Tövbe de Kadriye tövbe de
herşeyin bir sonu var -Çünkü öyle diyor kutsal kitaplar
Cennet de var Cehennemde
Doğmakda bizim için ölmekte
Allahın emri bu birgün toprak olacağız
Ölmek diyor Kadriye - sonsuzluk yani
Herşeyin bir sonu var diyor Kadriye
biliyorum ve şimdi bu sonu yaşıyorum

Ağız dolusu gülüşler
Yaşanan onca ve olanca güzel gün
Karanlığa gömülen nice aydınlık an-
İşte diyor Kadriye
son denilen şey bu

Bir daha yüreğimi kavlatırcasına sevemeyeceğim sevdiğimi
Bir sabah bir başka sabah ve ötesi
güneşli güzel bir güne uyanamayacağım
sevdiğimin gözlerindeki ışığı göremeyeceğim

Bir kadın ağlıyor adı Kadriye
Ağlıyor yüreğimi dağlayarak

Nasıl söylerim diyor nasıl? ben kızıma
Söyleyin nasıl?
Babasının bir sonsuzluğa gittiğini
ve bir daha geri dönmeyeceğini
Artık pamuksu saçlarına merhametli bir elin değmeyeceğini
Daha dün
baba kızın gülüşlerinin odanın duvarlarında asılı kaldığını

Bir kadın ağlıyor
Gözyaşlarının selinde sürükleniyorum
Hiç bu kadar koymamıştı ölüm denilen şey
Hiç bu kadar hissetmemiştim ölümün ağırlığını üzerimde
Sanki ben ölmüştüm sanki ardımdan dökülen gözyaşları benim içindi

Bir kadın ağlıyor Adı Kadriye
O ağlıyor ben ağlıyorum hissetrimeden kimselere
Bir kadın ağlıyor
ve yüreğimi dağlıyor derince
Böylede olurmu diyorum
Bu güzel yüreğe konulurmu acı
Güldüğünde çiçeği andıran bu güzel yüze
Yakışırmı acı ve gözyaşı

Bir kadın ağlıyor Adı Kadriye
Ağlıyorda yüreğimi dağlıyor