Dilsiz fotoğrafların kaldı ayna kenarlarında
Yüreği buz tutmuş yokluğunda bir kadın ağlar
Ölüm korkusunu kaybetti sanki ufuklarında
Bedeni yanımızda, ruhu sonsuzda bir kadın ağlar
O kadın benim annemdir
Her gün bir ayrı yeri sızlayıp ağrıyan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta