Bir kadın ağlar Şiiri - Cevdet Altay

Bulutlar kaynaşıyor
gök yüzünde yağmuru
haber veriyor çakan şimşekler

Bir kadın oturmuş taşı
bile olmayan bir mezarın
başına
yağmurla yarışıyor
kızarmış gözleri

beyhude akıyor
o göz yaşları
ne gideni geri
getirir nede
nede mezarında
rahat ettirir

sağken ağlamalıydın
onu dertleriyle
dertlenmeli
sevincine ortak olmalıydın
yorgun argın iş dönüşü
bir domuz gibi
somurtmamalıydın
bir tebessümü çok
görmemeliydin garibe
isteklerinde ölçülü
davranmalıydın
zavallının kazancını bildiğin
halde hoyratça
yüklenmemeliydin
kıyaslamamalıydın
elin nerden kazandığı
belli olmayan şişmanıyla

Şimdi oturmuş
günah mı çıkarıyorsun,
ölene mi ağlıyorsun,
kendi derdine mi yanıyorsun
yoksa yine rol mü
yapıyorsun
hayatı zehir eden kadının
feryadını mı oynuyorsun
zavallının mezarı başında