Bir Kadın Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Hüzün, elem, keder, olumsuzluk hep yanında,
Sanki satır satır hep acı yazıyor alnında.
Kendine kurduğu dünyasının içinde onun kıskacı,
Haberden Habersiz, haber için kafi çektiği acı.
Elleriyle yüzünü kapatmış, üzgün bir kadın,
Geçmişinden geleceğe akmak ister adım adım.

Töreler, gelenekler duygularına bağlı prangası,
Aşmak istedikçe sanki acı enjekte eden şırıngası.
Eziyetin gölgesinde, yüreği güçlü, elinde çapası,
Sorumluluk içinde her halin halli için çabası.
Duygularıyla içine kapanmış, süzgün bir kadın,
Omuzlarındaki yükten kurtulmak ister adım adım.

Birilerinin hesabı da neymiş kadın-erkek eşitlik,
Nasıl bir şey ki şu koca evinde ulaşılan reşitlik.
Acımazsızca omuzlarına yüklenen namus kavramı,
Anlatamaz, anlatsa da anlamazlar, bu da dava mı?
Sorunlarıyla baş başa yaşamış düzgün bir kadın,
Günahlardan sevaplara çıkmak ister adım adım.