Bir Kadın Şiiri - Selim Akgün

Kadın yarımdı...
Tek umudu yarındı
Ama dünleriyle yarınlara yaralıydı...
Esti rüzgarlar,döküldü yaprakları
Ama yıkılmadı
Çünkü o bir kadındı...

Saçları sarı,hayalleri karaydı
Gözleri deniz mavisi,bakışları amaydı
Gözünden bir yaş süzüldü,
Sanki dünya karardı
Ama o yılmadı,hala oradaydı...

Tebessüm ediyordu çünkü o bir anaydı
Gülen yüzün altında bir gölge;
Derin bir yaraydı
Ama o gülüşünü bozmadı
Biliyordu ki yavrusuna,
Gülüşüyle örnek olmalıydı...

O bir anaydı
Çaresiz,güçsüz ve yalındı
Belki acının bileği oldukça kalındı
Ama o yılmadı
Çünkü o yavrularına bir de babaydı...

Biliyordu ki ona isyan yakışmazdı
Bıkmadı,usanmadı...
Çünkü biliyordu sebep;
Alına yazılan yazıydı...
O bir kadındı,
Yıkılmadı...