Bir kadın;
Hayatın bir yerlerinde unutulmuş.
Birilerinin sevdiğiydi, özlediğiydi belki.
Kimilerinin eline geçen;
Kıymeti bilinmeden örselenip, incitilen.
Birilerinin uğruna can verdiği.
Kimilerininse tutkularına harcanan....
Bir kadın;
Bazıları 'isyankar' çığırtkan.
Bazılarıda sessiz acılara 'lal' olmuş....
Ürkmüş..korkmuş bu hayattan.
Sığınmış çaresizliğinden..kendi duvarlarının ardına.
'istediği' yüreğini ısıtacak bir sevgiymiş....
Oysa hep üşürmüş yüreciği.. fırtınalar ortasında.
Üşüyorum....tutun elimi!
Düşüyorum....tutun elimi! dedikçe..
Soğuk rüzgarlara..hain tutkuları katıp..
Uçurumların en diplerine salıverilen.
Bir kadın; unutulmuş....
Ve unutmuş yaşamayı bu yüzden....
Kayıt Tarihi : 8.2.2009 02:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O sevgiyi verecek kişi sayısı ne yazıkki çok azdır. Sevgiyi içtenlikle veren kişiye de pek inanılmaz. Zira sahte sevgiyle dolaşanlar ortada kol geziyor.
Doğru insan aramamalıyız, herşeyden önce doğru insan olmalıyız...
Kutlarım sizi...
TÜM YORUMLAR (18)