Bir kadın,
Oturmuş gecenin karanlığında...
Pencerenin önüne,
Gözleri boşluğa dalmış öylece,
Kim bilir akşamdan beri...
Kaç defa ısıttığı yemek masada.
Bir gölge geçse dikkat kesiliyor,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
