Gülhane parkında bir kadın,
Parçası olmuş oturduğu bankın.
Avuçlarının arasında,
Saklı haykırışları.
Yüzü gülmeye dargın.
Gülhane parkında bir kadın.
Dalgın mı dalgın.
Arar gibi gözleri,
Kaldırımlardaki ümitleri.
Kelepçe vurmuş isyanına,
Uçurumlar kadar derin,
Bakışları umuttan yoksun..
Gülhane parkında bir kadın.
Yaşamaktan yorgun.
Sığınağı bu bank,
En kuytusu hayatın
Rüzgara karışan bedeni,
Tortusu yokluğun.******************
Gülhane parkındaki kadın,
Ha varsın ha yoksun.
30.11.2006
Hasan YılmazKayıt Tarihi : 14.1.2007 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)