Her yağmur yağdığında,
ve her çakışında şimşeğin.
Bir maral gibi ürkek...ve tedirgin....
Dönüp duruyorsa yatağında,
ve bırakılıyorsa yalnızlıklara..
Bilmem ki ne demeli.
Gece soğuk...yalnız
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta