Bir kadın yürüyor kâbus sokağında
Bensizliğe yaklaşıyor her adımında
Kırık bir kalp taşıyor çantasında
Benden çalmıştı o kalbi zamanında
Bir kadın mırıldanıyor dilinde nefret
İçinde ne vicdan var ne de merhamet
Tanımıyor onu sevene birazcık müddet
Hastalık değil onun fıtratı bu gaflet
Bir kadın korkuyor sevgi tabelalarından
Kaderine yalan aşklar yazmış yaradan
Umursamaz hangi kuş uçsa yuvadan
Sanki o da doğmamış gibi bir anadan
Bir kadın varıyor kırık kalpler deryasına
Biniyor kalpsizlerin olduğu vapuruna
Atıyor çantasındakini deryanın ortasına
Ne saygısı ne sevgisi var hatırasına
Bir kadın iniyor karanlık rıhtımında
Yaşamaya devam ediyor yalanlarında
Yine kalpler kırılıyor onun uğrunda
Anlayacaktır beni kalbi kırıldığında
Kayıt Tarihi : 16.3.2023 10:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!