Bir adamı sevdi hemde çok sevdi kendini hayatını unutucak kadar uğruna ölümü alacak kadar...
Kimseyi görmüyordu duymuyordu varsa bir sevdiği adam vardı gecenin sabahini bekler gibi bekledi...
Yılmadı beklemekden bir gün dedi gelicek oda benim gibi sevicek bir kuş misali tunedi pencerinin önüne...
Sevdiği adam gelmedi gelmediği gibi ne bir haber verdi nede bir iki çift satır mektup yazmıştı kadına...
Kadın bir ümitle gelicek diyordu benim gibi oda seviyor düşünüyor ben gibi sevdiğim dedi...
İçten içe ağlıyordu gözyaşları yanaklarından boncuk boncuk dökülüyordu biliyordu gelmiceni ama....
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Kelimeler de anlatım bozukluğu var
Bazı kelimeler düzgün yazılmamış
Okurken tat tuz vermiyor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta