Bir Kadın Şiiri - Hüsnü Çelebi

Ey kadın!
Ben seni, sen yokken sevmeye başladım.
Bütün ömrümün, hayallerimin, geçmişimin ve de geleceğimin kahramanı.
Yazdığım, yazacağım tüm şiirlerimin ilham kaynağı.
Keşfetmeyi değil keşfedilmeyi bekleyen hazinem.

Dilinde, sözünde değildir onun aşk,
Yüreğinin tam ortasındadır kadınımın.
Bazen gülen gözlerinde,
Bazen bir hareketinde.

Kadın gibi olmadın hiç bir zaman,
Fıtriyat, sonuçta sende bir kadınsın.
Kadınlardan farkın, asaletli duruşun.
Hep kadın dedim sana.
İçinde bir mana vardı,
Sen duyamadın sana kadın diye seslendiğimi.
Zaman akıp gidedursun.
Benim için her zaman bir kadından öte oldun.

Ben yeni aşık olmadım kadına, sen hep vardın.
Dün vardın, hayallerimde, düşlerimde, gençliğimde.
Yarında olacaksın, son nefesim, geçmişim vede ahiretimde.

Kadın bir sevda masalı bende.
Beden yılgın, küsmüş akıp giden zamana.
Geçmişimde vardın, hayat senle başladı.
Bir dua, bir ibadet gibi sevdim seni.
Çok kadınlar oldu hayatımda,
Hiç biri kadınım dedirttiremedi senden başka.

Kadın! Yol, ışık, klavuz oldun bana,
Aşılmaz denilen mesafeler engel olamadı
Seni sevmeye, yaşamaya ve yazmakla bitmeyecek sözlere.
Yoktun yanımda çok zaman ne öncesinde nede sonrasında
Ama bir kelebek misali kalbimdesin her daim.
Kanatlarım oldun, demden aleme taşıdın gönlümü.

Bu yazdıklarımda şiir değil zaten.
Kadını yazıyorum, sevdiğim kadını, seni.
Yağmur ardı, taze toprak kokusunu.
Yedi renk gökkuşağı baharın dokusunu.
Ellerini, gözlerini, saçlarını değil
Sevgini, aşkını, yüreğini yazıyorum kadın.

Sen beni hiç tanımadın.
Bilmedin, görmedin, hissetmedin bendeki seni.
Bilmedin ama pusulam hep seni gösterdi.
Görmedin fakat daima yüreğimdeydin.
Hissetmedin lakin tek hissettiğim sendin kadın.

Hayalde sensin, gerçekte sen.
Anılarım, umutlarım, yaşadıklarım, yaşayacaklarım
Bugünüm de sen, yarınımda sensin kadınım.
Sen olsanda olmasanda yürek senin için atacak.

Çoğu zaman ıslak bir hayal oldun, süzüldün yanağımdan.
O anlarda seni özledim, seni sensiz yaşadım
Seni kokladım
Sensiz gecelerde seni aldım yatağıma
Sesimde, sessizliğimde oldun.
Umudum, mutluluğum, hüznüm, kaderim oldun.
Güneşim oldun,
Daldım rüyalara, düşlerimde var oldun.

Senin gözlerine baktım aks eden surette
Gözlerinde dünyayı feth edilmeyeni gördüm
Sonra kalem tutan elim oldun
Seni yazdım düşüncelerimde.
Ben seni, sen yokken sevmeye başladım
Sen yokken sevdim
Sen yoksan bile yine seveceğim.

İstanbul/Ağustos 2016