Tünemişiz bir kadim sandığın üzerine,
Açmışız avucumuzu önümüzden geçenlere.
Dilenir dururuz, bakmadan altımızdakine,
Haksızlık ederiz böylece bahşedilmiş nimete.
Anahtarı sabır, kilidi selametten bu sandık.
Gerçek yerine, yalanı sahi saymaktan usandık.
Ağzımızdan çıkanları laf-ı güzaf bildik,
Kendimize yaşattıklarımızı kaderden saydık!
Maneviyatta mahirlik için uğraşırız aklımızca,
Zaten bizde olan için yırtınırız dünyamızca.
Bir ayaklansak, göreceğiz ganimet dolu sandığı,
Ahiret adına didiniriz, elde Zâhir sancağı.
18.03.2021 Perşembe
Kayıt Tarihi : 9.4.2021 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!