Bir Kadıköy Vapuru Şiiri - Galip Uçar

Gün yeni doğuyordu

Pembelikler sızıyordu

Gri bulutlar arasından

Durak camları olanca kırağı

Çimler ölümü beklercesine donuk

Bir Kadıköy vapuru kalktı o an

Burnu doğuya dönük

Martıdan daha beyaz

Martı kadar sessiz

Bir Kadıköy vapuru gitti ağır

Sis çökmüşken uzak tepelere

Bir havuz ortasında

Yükselip alçalan suyun ritmiyle

Güneşin Çamlıca’dan doğma hızında

İlerledi ve gözden kayboldu

Galata Kulesi civarında