Bir kader ki geçemedim önüne,
Çaldı yerden yere, savurdu beni.
Ben kaçtıkça setler dikti önüme,
Yontulmaz biçime soktu bedeni.
Tutmaz oldu dizim, elim ayağım;
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta