Bir kader ki geçemedim önüne,
Çaldı yerden yere, savurdu beni.
Ben kaçtıkça setler dikti önüme,
Yontulmaz biçime soktu bedeni.
Tutmaz oldu dizim, elim ayağım;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta