Bir Kadeh Kırmızı Şarap

Aşkın yakuttu evvelden,
Alev ateş yakardı tüm gövdemi.
Şimdi ne garip,
Dönüşmüş bir kadeh kırmızı şaraba.

İçtikçe içiyorum ama görmelisin,
Nasıl sarhoşum, nasıl ayyaşa dönmüş bedenim.
Yüzüm soluk, nefesim dar, ama zihnim açık,
Kendimi kazanabilmek için kalbimi kaybettim.

Üzülme sevgilim,
Sebebini sen kıldıysa vardır bir bildiği bu evrenin.
Zaten insan gerçekten sevdiyse,
Eceli de elinden ister sevdiğinin.