Bir Kaçışı Olmalı Şiiri - Mücahit Karaçınar

Bir kaçışı olmalı bu sessizliğin içinden
Bir sinek vızırtısı bir korna sesi
Kimbilir
Duyguların devaran olduğu zamanın birinde
Sevgiler vardı diyebilmek sessizliklere haykırarak
Sevgililer
Yürekleri
Buzlara ateş saçan
Yağmura tutulan orta yerde
Bir kaçan olmalı bu sessizliklerden
Bir kapı gıcırtısı ayak sesiyle
Sokak lambalarına bile haber vermeden
Ayılmalı uyuyanlar
Sızmadan sokak ortasında irkinebilmeli
Kaldırımların donuk yüzüyle tanışmadan
Bir kaçan olmalı karıncalardanda hızlı
Kararmadan göz çukurları uykusuzluktan
Sevginin şefkatli kollarında uyanmalı
Sevgiden yoksul yürekler
Bir kaçan olmalı uçuşan kuşlar gibi
Ayağı yerden kesik çırpınışlarıyla
Duman altı ciğerlerden
Parmak uclarında ayak uçlarında hissetmeli
Soğuğun sinsi işleyişini
Bütün soğuklar bir sessizliğin habercisi
Bir kaçan olmalı tan yerine gelmeden güneş
Bu karanlıklardan kararanlardan ve sokaklardan
Bir sıcacık çatı altında uyuklayabilmeli insan
Duvarları üzerine yıkılmadan
Çocuklarıyla huzur içinde
Bir kaçışı olmalı şükürsüz dillerden
Dilsiz şeytanlardan
Umut verip kıracak olanlardan
Bir kaçan olmalı
Kimbilir...