Bir Kaç Tane Papatya Toplamıştım Çocukluğumdan Kalma
Çocukluğumun En Güzel Duygularının Dünyasında Onları Senin İçin Toplamış Ve Sana Çocuksu Utangaçlığımdan Verememiştim.
Onları Halen Saklıyorum Biliyormusun Sevdiğim.
Beni Hatırlıyormusun Onu Bile Bilmiyorum Ama.
Aradan Çok Uzun Yıllar Geçti Ve Ben Seni Hiç Unutmadım.
Hiç Aklımdan Çıkarmadım.
O Çocuksu Papatlarımı Hep Sakladım.Şimdi Yoksun.
Hiç Olmamıştın Zaten Benimle .
Odamın Bir Köşesinde Hep Saklamıştım.
Onlar Benle Ağladı.
Benle Yaşadı.
Benle Kurudu.
Benimle Öldü.
Sana Topladığım Papatları Vermek Ne Yazıkki Sevgilim Mahşere Kaldı.
İçimde Sana Olan Aşkım Sana Olan Sevgim
Ve Bir Kaç Papatyam Avuçlarımda Kaldı.
Seni Görmek Ve Bizim Kavuşmamız Ne Yazıkki Mahşere Kaldı Sevgilim.
Çocukluğumun En Güzel Oyuncağı Olan Sen.
Sana Topladığım Papatlarımı Vermek Ne Yazıkki Sevgilim.
Sana Kavuşmak Sanırım Mahşere Kaldı.Mahşere Kaldı Sevgilim....
Kayıt Tarihi : 19.2.2019 18:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!