Bir Kaç Kuru Dal Şiiri - Sevgi Toprak 2

Yollar alıştı gidişine,
Benim aksime,
Ve yine giderken,
Bir kaç kuru dal daha,
Tutuşturdun elime.
Karanlık ocağımı ışıtsın,
Ellerimi ısıtsın diye.
Amaç vicdanını rahatlatmak ya
Anlamıştım aslında da neyse,
Denedim yine,
Nasıl olsa ocak hazırdı,
Her zaman ki yerinde,
Tutuştu hızlıca kuru dallar.
Bu lav ki çok sıcak,
Yaklaşırsam ellerim yanacak,
Bu lav ki çabucak,
Arkamı dönsem hemen yok olacak,
Tıpkı hatıraların gibi.
Çok görünün az,
Ve yine köz tutmayacak.
Bıraktım, veda ettim,
Sensizlikle yetinmek mi?
Bir kaç kuru dalla kışı geçirmek mi?
Veda ettim, dedim ya,
Kendimi kandırmaya veda.
Biliyorum, geç oldu biraz,
Anlayamadım bir türlü,
Şimdi öğrendim ama.
Sana duyduğum sevgi,
Beni kör eden o büyük sevgi,
Sakın kendine pay çıkarma,
Sen değildin aslında,
Ben seni, gördüğüm kişi sandım, galiba...