Bir kaç kırmızı gül bir demet papatya
Getirdim bak ölmeden içimde kazdığın mezarına
Yetmedi ne ömrüm nede varlığım kuralıydı belki kahpe dünyanın
Kızıl alevlerde yüzen buzdan bir gemiye yükledim kar tanesinden ümitlerimi vurdum sırtıma eğreti bir huzur gidişini izledim
Bir kaç kırmızı gül bir demet papatya sen yaşarken istedin eceli ben değildim bu sahte ölüşlerin
Şimdi anlıyorum seni şimdi çözdüm bilmeceyi bir varmış bir yokmuş aslında hiç yokmuş
Bir kaç kırmızı gül bir demet papatya
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta