Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Duygu yüklü
beğenerek okudum
Güçlü kalemden.. güçlü anlatım
son derece başarılı birikimlerinizi
gün ışığında okuyucusula buluşturmanız
mükemmelin üstünde .
okuyupda kutlamamak elde değil
yürekten yüreğini kutlarım
yeni paylaşımlarda buluşmak üzere
yine beklerimin
Yaşanılası bütün günlere..
Şiir gibi hükmetmek istiyorum.
Bu sabah...
Portakal çiçekleri her sabah açsın gönlünüzde.
Beğenerek imrenerek okudum güzel dizeleri kutluyorum.
Tebrikler!...
(Tam)puan saygılar.
İnsanı kirlerden, belki yaşadığımız günlerin kara sından ancak şiirin temizleyebileceğine inanıyoruz. Haksız mıyız? Günlerin, gündemin akışına bıraktınız mı kendinizi, adım adım umutsuzluğa, tükenişe sürükleniyorsunuz demektir.
Oysa insan, akıntının önünde durmalı, tersine çevirmeli akıp gideni. Ne kadar durabilirsiniz akıntının önünde, tükenişi dirilişe, kara yı ak a döndürebilir misiniz? Yazıcının kudreti de direncinin gücüyle ölçülür. Sözcüklerini siper ettikçe sele, yitirilmekte olan kaleleri bir bir geri aldıkça ve 'direnenler', 'diriltenler' korosuna sesini kattıkça var olur, yaşama şansı bulur. Bu denli büyük karamsarlıkların önünde tek tek sesler değil, ancak bir anlamlı sesler korosu durabilir muhakkak. Öyleyse akıntının önünde durmak isteyenler seslerini düzenli bir melodide birleştirmeli. Birlikte güçlü ve ölümsüz şarkılar söylemeli. Tek tek ne de çabuk yitiyor sesler... Ne çabuk karanlıklarda kayboluyor... Şiire devam.. Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta