Bir Kaç Eski Hatıra Şiiri - Niyazi Tuncer

Şu baktığım resimden kalan üç beş kelime
Bir kaç eski hatıra heybemizde ne varsa
Ne zaman kalem alsam şu titreyen elime
Gerisi boş hikâye kalanını yazarsa

Ne söyleyeyim bilmem hatırımda bir şey yok
Uyudum masallarla dünya denen beşikte
Çok çabuk geçti zaman satırımda bir şey yok
Bilmem neyi beklerim geçmek için eşikte

Sadece ince çizgi malumun ilâmı bu
Bir adım sonrasında belki bitecek hayat
Nasıl ne zaman gelir kimin selamı bu
Girer koluma o gün başlar meçhul seyahat

Hangi uzun gecenin mateminde saklıyım
Başımda kimler bekler kimler yolcular beni
Hangi dudakta adım kimlere yasaklıyım
Hangi durakta bilmem bekler kolcular beni

Bu dünyaya çiviyi çaktığımı sanmışım
Yörüngesinden çıkan dünya değilmiş meğer
Anlamadım bir türlü ben kimlere kanmışım
Sonumuz hayra çıkmaz böyle gidersem eğer…

Kurtbey / istanbul