Bir Kabza Hikmet Şiiri - Cihat Şahin

Hikmet bilmez birinin, asla yolun gözleme!
Ehl-i hikmet dost için, ağırlık ver gözlem’e!

Namahremse bir nisa, izin verme yüzgöz’e!
Fitne çıkar mutlaka, hedef olsa yüz göz’e.

Hayırhahsa muhatap, ol onunla yüz yüze!
İktifa et bir yüzle, gerek duyma yüz yüz’e!

Minnet etme namerde, dökme asla yüzsuyu!
Damla içme tasından, cem de etse yüz, suyu!

Asla nazar atfetme, namahremin yüzüne!
Dil hun etme özünü, gaf yaptırıp gözüne!

Halvet olma haramla, gelme kat’a göz göze!
Kavat yapıp gözünü, kan ağlatma sen öze!

Varsa öyle bir ortam, eyle hemen yüz geri!
Taviz verme tavrından; gezsen bile yüz yeri!

Israr etse cahiller; koy tümünü yüzüstü!
Sığın Rabbin Allah’a; secde edip yüz üstü!

Yakın etme semtine, sen, sen olda yüzsüzü!
Çünkü gitmez öteye, çarpsan yüze yüz sözü.

Dışlar ayna içlere, haber verir yüz, özden!
Arif sözden ziyade, yüze bakar o, yüzden.

Yok, önemi lafız’ın, bilme kıstas sözü sen!
Marifetin var ise; oku yüzden özü sen!

İrşat için gerek yok, arif için yüz söze!
Alır ders-i hikmeti, nazar etse bir cüz’e.

Münderiçse hakikat, dilindeki her sözde?
Muhatap et fakiri, hikmet dolu bir söz de!

Cihat ŞAHİN
12.12.2010-İZMİR