Bir Izmir vardı geçmişte çocukluğumda.
Yosun kokusu burunda, baykuş ev damında
Koş oyna, ağaçlar meyveli dalında.
Bir Izmir vardı, güzelliği hâlâ aklımda
Çocukların dünyası neşeli her oyunda.
Şehir kenarı yeşil tarlalar ev arasında.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta